Gaziantep, hem Türkiye’nin hem de Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin en önemli sanayi ve metropol kentlerinden biri.
Üretimi, sanayisi, ihracatı ve istihdamı ile ülke ekonomisine büyük katkılar sunarken aynı zamanda bu saydığım özelliklerinden dolayı da çevre illerden yoğun bir göç alan kent.
Şu anda kentte 2,5 milyon civarında insan yaşamını sürdürüyor.
Lakin bu kadar nüfusa sahip bir kentte kaç kişi kiracı kaç kişi ev sahibi bakmak lazım. Tabii ülke genelinde olduğu gibi Gaziantep’te de hayat şartları azımsanmayacak derece de pahalı…
Hatta zaman zaman pahalılığın da üstüne çıkarak ultra pahalı hale geliyor. Bunun sonucu olarak yaşam koşulları da zorlu geçiyor. Hele ki kentte yaşayanların yüzde 50’den fazlasının kiracı olduğunu düşünürsek onlar için hayat daha zor geçiyor.
Gaziantep’te ev sahibi olmak artık hayalinde ötesinde geçti, neredeyse imkansız bir hal aldı. Geçmişte insanların birikimleriyle birlikte bankadan kredi kullanıp bir ev alabiliyordu, şimdi ise bu durumda imkansız oldu. Asgari ücretin 22 bin 104 lira olduğu bir dönemde şehirde ortalama bir evin satılık değeri 3 milyon 700 bin bandında.
Geçen gün gayrimenkul değerleme uzmanı olarak bilinen ENDEKSA’nın sitesine girip kentteki ev fiyatlarındaki artışın son durumu nedir diye baktım. Gerçekten gözlerime inanamadım.
Son 6 yılda şehirde konut fiyatları yüzde bin 318 artış gösterirken ortalama birim fiyatı ise 23 bin TL’ye ulaştı.
Devam edelim, satılık konut fiyatlarının yüzde 27, son iki yılda 74 artış olduğu şehirde bir asgari ücretli ne kadar zamanda ev alabilir?
Bana sorarsanız HİÇ?
Kişi, aldığı maaş ile ev kirasını mı ödesin, elektrik, su faturalarını mı ödesin, evin ihtiyaçlarını mı karşılasın? Ne yapsın bu kişi?
Günümüzde bırakın insanların ev sahibi olmasını karnını zor doyuruyoruz…
Ne yapmalı ki PEKİ?
Ucuz konut üretilmeli. Hem de sadece asgari ücretlilere yönelik, onların ödeyebileceği şekilde şartlar sunulmalı… Bu konuda TOKİ ve belediyelere büyük iş düşüyor.
Tamam, belediyeler konut yapıyor, ama peşinat ve aylık ödemelerine bakıldığından asgari ücretlilerin veya dar gelirlilerin ev alması imkansız. O yüzden belediyeler, elini biraz daha elini taşın altına koymalı…